Switie Suriname : White beach en spookverhalen

Fawaka!

Dit weekend ben ik White Beach gaan verkennen.
Het is gelegen te Domburg. Het is een mooi strand, waar je kan genieten van zon, zee en water.
We vertrokken gisteren met de jeep. Een vriendin van me waagde zich aan de wilde rit..
Het verkeer in Suriname, daar heb ik denkelijk nog niets over vermeld.
Er zijn geen verkeersregels.. geen borden. De bestuurders rijden links, het stuur staat dus rechts.
Met toeteren en zwaaien onderhandel je op de weg wie er voorrang heeft..levensgevaarlijke toestanden!!
We vertrokken wel een beetje ongerust, want ze had zelf nog niet veel gereden hier.

De weg was lang en er was file.. iedereen heeft zijn loon gekregen deze week, dus er was veel volk op straat.
Dat is wel iets hier, als de mensen hun loon krijgen, zijn de straten drukker, en gaan de mensen uit. Ze gaan dan winkelen voor de rest van de maand.

De wegen zaten dus propvol.. stapsvoet verkeer.  We hadden wel plezier in de wagen, met wat muziek en eten, airco, overleefden we het wel!
Op white beach zelf was het heerlijk! Palmbomen, wit strand en water!
Het enige wat we deden was zonnen en genieten van het paradijsje.
In het water zaten wel pyranja's. Je weet wel, van die enge visjes die mensen lastigvallen en kunnen bijten.
Je mocht niet het water in als je wondjes had, want dan verscheuren die visjes je!
Hier gaan de wildste verhalen rond over mensen die verscheurd werden door de beestjes..Geloven doen we ze amper.

Na uren vol gespetter en gezon, begon het opeens te regenen!
Regen, switie regen, wat heb ik je moeten missen!
De regen valt hier trouwens heel erg vreemd. Je ziet de regen een paar meter van je vandaan vallen, terwijl waar je staat het soms helemaal niet gaat regenen. Helaas overviel de regen ons dus wel. Even later stormde het zowaar.
Bliksem, zonder gedonder, paarse wolken en bakken water vielen uit de hemel! Een waar spectakel!
Het regende nog de hele avond lang..

Toen we terug thuis waren, hadden we zulke honger, dat we bijna vergingen..
We besloten dan maar om naar de chinees te gaan  en er wat lekkers te halen.
Een rijkelijke tafel gevuld met noedels, broodjes en pindakaas, zuur fruit, toasties.. Niets is zo heerlijk als zelf iets in elkaar steken.

Het was wederom een fijne dag!

Vandaag is het Halloween. Spokenverhalen gaan de ronde en er zijn speciaal enge films in de bioscoop..
De mensen hier geloven trouwens wel in van die spooky dingen.
Een paar weken geleden vertelde iemand me dat er hier achter in de straat een huis is, waar er steeds een baby te horen was. Men is gaan kijken, binnen.
Er was niets te zien.. het huis was zelfs leeg.. Er woonde niemand meer in..
Even later stond het huis te koop. De baby huilt nog steeds..

Niemand waagt zich aan het huis.

Verder is er nog het enge verhaal over een bepaalde weg. Op die weg zou je niet mogen rijden, want er sterft altijd wel iemand.. Het zou een soort van wraakactie zijn van een overleden persoon die er ooit is omgekomen.. Het verhaal zegt dat eender wie zich aan de weg waagt, sterft..

Ik weet niet of het heus klopt, maar ik ga er alvast niet naar toe..

Nu we toch over de overledene bezig zijn.. ( in kader van 1 november), er is hier in Suriname een hele mooie brug. Het mooiste uitzicht wat ik ooit zag, zie je daar.
De brug is enorm hoog en lang. Vaak plegen mensen hier zelfmoord..
Ze springen gewoon van de brug af.. Voor ze het water inkomen zijn ze al gestorven door de druk..
Hoe vreemd is het om te genieten van het mooiste uitzicht ooit, terwijl je weet dat er daar honderden het leven hebben gelaten? Ze zeggen dat de lichtjes van de stad, die je kan zien, de zielen zijn van de doden..

En verder wilde ik nog even meedelen, dat de man, waarvan ik het ongeluk zag, waarbij niemand hielp, overleden is aan zijn verwondingen..

Ik wil hierbij ook even meedelen dat alle overledene in mijn gedachten zijn en wens de familie veel sterkte toe vanuit hier!

Groetjes Sam