Donderdag.. De dag dat ik vertrok naar Suriname leek als een droom.
In een gehaaste bui moesten we nog naar de ambassade van Brussel, om de toestemming van mijn KV ( kortverblijf) af te halen! Het werd last minute, zoals voorspeld.
Gelukkig hebben ze daar in Brussel echt alles aan gedaan om tijdig alles in orde te krijgen! Waarvoor nog steeds een gemeende dank u wel;-).
Koffer maken, mensen gedag zeggen, telefoontjes plegen, het was allemaal heel erg druk. En mezelf kennende- Ik ben nu ook niet eentje die alles redelijk op tijd afhandel-ik bleef er nogal nuchter onder.
Die nacht vertrokken we dan naar Schiphol.
Ruim op voorhand, uiteraard, bengelden mama, Bram en ik maar wat rond op de luchthaven.
Tot dat ene moment, het afscheid. Afscheid nemen doet altijd pijn. Het besef, dat ik zo lang weg zou gaan, leek niet echt aanwezig. Ik moest wel een traantje laten, en er vielen traantjes voor mij.
Zwaai, zwaai, dag dag, .. Daar liep ik dan de mensenmassa in. Ik keek nog enkele keren achterom, maar het beeld dat ik eerder zag, was al verdwenen.
De vlucht was heel comfortabel. Er zaten ook heel gezellige mensen langs me, die me goed geinformeerd hadden over het land, over de cultuur..
Natuurlijk ben ik sinds jaar en dag een pechvogel.. Wat dacht je: ik ben mijn bankkaart vergeten in het thuisland!!!! ( Dit SMS' te ) mama me nog jolijk tussendoor. Ik las het berichtje pas tijdens het zoeken van men bagage...
Een beetje bedeesd staarde ik naar de kofferbanden.. Een dik half uur nadat bijna iedereen weg, stond mijn koffer triomfantelijk op de band!!!
( Door men hoofd spookte alvast het niet hebben van een bankkaart en dus het ontbreken van geld.)
Ik ben in een vreemd land, ik ken hier niemand, en oh ja, ik heb geen geld op zak! En oei, ik moet zodra de taxi betalen!!
Gelukkig was de Hindoestaanse meneer, die me kwam ophalen, zeer vriendelijk!
Hij wilde me zelfs geld lenen!!
Ondertussen zijn de nodige formaliteiten op weg naar huis en terug, zodat alsnog alles in orde kan komen hier..
Ik vertoef sinds deze middag in men mooie huis! Heel deftig allemaal, maar het is hier verschrikkelijk warm! Zonder airco is het gewoon niet uit te houden!
de eerste indruk van de stad: de mensen zijn veel op straat, en zijn zeer vriendelijk, open en warm.
Morgen zal ik proberen wat foto's te plaatsen!
Veel liefs uit het zeer hete Paramaribo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten