donderdag 30 september 2010

Eerste week

Hallo lieve Belgen;-)

De eerste week zit er bijna op! Je kan je niet voorstellen hoe snel de tijd hier vooruit gaat.
De tijd, dat is wel een apart gegeven hier in Suriname.
De Surinamers hebben er hun eigen theorie over. ' Er is geen klok, wel tijd.' Met andere woorden: Alles rustig aandoen is de boodschap!
Niemand let hier op de klok,niemand is echt gehaast.
Nu ik hier toch al wat meerdere dagen zit, kan ik vast ook al wat vertellen over de bevolking. In Suriname wonen dus echt enorm veel verschillende soorten mensen bij elkaar. Je ziet hier frequent chinezen, afro-surinamers,indianen,creolen, hindoestanen,javanen..
Een leuke mengelmoes dus!
De band tussen de Surinamse bevolking en de Nederlanders, is een beetje apart.
Het belangrijkste gegeven hierover is dat de Surinaamse bevolking niet graag in het verleden kijkt omtrent die geschiedenis, maar dus vooruit wilt kijken.

Op kantoor is het ook prima. Ik heb mijn werkplanning af voor de komende 16 weken. In deze planning heb doelstellingen opgemaakt binnen een bepaalde tijdsspanne. Deze ga ik dan ook uitwerken komende weken.

Ik vind het nog steeds erg bizar om zo 'chill' op het werk aanwezig te zijn.
Met andere woorden, als het de bedoeling is om rond half acht in de ochtend te komen werken, dan verschijnen de eerste mensen pas rond een uur of acht.

Ook 'mogen' we bijvoorbeeld naar de winkel gaan tijdens de werkuren, eten halen, een wandeling maken, ...Rondbengelen..

Het is natuurlijk een leuk gegeven, maar erg aanpassen,toch.

Ik heb nu ook een beetje een leefpatroon gevonden hier in Suriname.
Ik ga eerst 's morgens werken, en in de late namiddag zoeken we (de andere stagiaires, nieuwe vrienden) elkaar op in het zwembad, of bij elkaar thuis. We koken dan samen, gaan iets gezelligs doen, en eindigen vaak met een sapje op het balkon, te genieten van de avond
, de gekke dieren..

Vaak zoeken we door de week al leuke dingen uit voor in het weekend te gaan bezichtigen. De buitenlandse jeugd in Suriname gaat dus niet zo zeer op stap hier,hoor, ze willen eerder daguitstapjes maken en dingen bezichtigen.

Ik mis het thuisfront ook wel , ik denk steeds aan jullie!

Lieve groetjes, Vanuit Para x

woensdag 29 september 2010

Sfeerbeeldje

Aanschouw gerust de sfeerbeelden in de straten van Paramaribo..
Onderaan, bij het fotoalbum.

Groetjes, x

dinsdag 28 september 2010

Eerste stagedagen

Hallo allemaal,

Hier een vlug berichtje vanuit Suriname.
Vandaag had ik mijn eerste echte stagedag. Ik heb een leuk bureautje tussen de andere collega's gekregen.
De eerste dagen hou ik me vooral bezig met het verkrijgen van inzicht in de werking van het MOB.
Het MOB werkt met een multi disciplinair team bestaande uit een psycholoog/orthopedagogen, verpleegkundigen,artsen,maatschappelijk werkers en dergelijke.
Een ouder meldt zich aan met een kind/cliënt voor verschillende redenen. Bv. Het kind stelt moeilijk gedrag.
Het is de bedoeling dat we eerst intakegesprekken houden met de ouders. Daarna maken we een verslag op na de hele verwerking van de gegevens. Dit plan moet vervolgens voorgebracht worden in het hele team. Daarna gaan de verschillende disciplines op zoek naar oa adviezen, de oorzaken van het gedrag/probleem.  In het MOB wordt dan ook gewerkt met deze ouders en het kind.
Er volgt na een bepaalde tijd ook een follow-upvergadering van deze clïënten..

Het goede aan de werking in het MOB is dat alle onderzoeken, naar gedrag, in de totaliteit bekeken wordt.
Alle onderzoeken, het zij medisch, het zij op gedrag, worden verricht door ons allemaal.

Er is niet echt iets specifieks wat ik ga doen, ik ga me bezighouden met dit alles. Ook zal ik huisbezoeken gaan afleggen en scholen bezoeken.

De collega's zijn heel vriendelijk en open. Het valt me op hoe rustig hier alles verloopt. Als er niets te doen is mogen we gewoon eerder naar huis. Deze week is erg rustig, aangezien het nog steeds vakantie is hier.
( Je zou denken dat er dan net meer ouders met kinderen zich komen aanmelden)

De andere stagiaires zijn ook erg leuk! We hebben allemaal een bureautje in dezelfde kamer.

Vandaag ben ik met een medestagiaire meegegaan. Ze liet me haar leuke studentenflatje zien.
Toen ze daar hoorde waar ikwoonde schrokken ze wel even. Mijn buurt is echt wel één van de armste wijken die er is.

Zodadelijk ga ik eten met Yolanda. Morgen gaan we na het werk zwemmen!
Woensdag zal ik bij een afscheidsdrink zijn van enkele Nederlandse mensen die ik heb leren kennen, tijdens mijn korte periode van verblijf:-)
In het weekend staat er een trip op het programma naar het strand..

De dagen gaan hier vlug voorbij!

Groetjes, Sam

maandag 27 september 2010

Fotootjes

De foto's beginnen eindelijk binnen te stromen voor jullie;-). Dankzij Bram ( broer)! Dank je wel broertje!

Gewoon helemaal naar onder scrollen dus:-)

zondag 26 september 2010

Dag 1 in Suriname

De eerste dag in Suriname verliep meteen prima.
Ik heb een beetje kunnen uitslapen, want was vreselijk moe van de reis.
Ik heb hier wat Nederlandse mensen leren kennen en ze hadden me uitgenodigd om bij hen langs te komen.
Het was zeer gezellig, we hebben fijn kunnen babbelen.
Daarna zijn we naar een clubje geweest, hier in de buurt, en daar was het ook erg leuk! Hier kom je ook de meeste stagiaires en studenten tegen. Ze zijn eigenlijk allemaal heel open en praten gewoon met je, ook al zijn ze vaak in groepen hier.
De mensen hier, van Suriname zelf, zijn steeds vriendelijk en vragen me vaak dingen als wat ik hier kom doen. Het valt me op hoe weinig Belgen hier stage komen lopen, het zijn meer Nederlanders, die hier vertoeven.


Het is nog steeds vreselijk warm en het wordt alleen maar warmer. In oktober zal het kwik nog wat stijgen;-)
.  De warmte begint enigzins te wennen.
Het leven is hier zo goedkoop.  voor zo een twee euro heb ik een brood, twee potjes kwark, twee flessen water en een pakje kaas! Onmogelijk in ons landje!

Verder zitten hier de grappigste beestjes! Gisteren op het balkon zagen we een gekko lopen op het plafond en ook zijn hier zijn soepele kikkers:-). Ze lopen op het plofond en bengelen van muur naar muur. Ze kunnen ver springen en hebben zeer lange poten!
Ze kunnen zelfs een spagaat doen met hun benen:D.

Vanmorgen zag ik ook zo een gekko in men badkamer.

Vandaag ga ik wat rusten voor mijn eerste werkdag gaat beginnen.

Vele groetjes vanuit Paramaribo!

vrijdag 24 september 2010

Vlucht en aankomst in Suriname

Donderdag.. De dag dat ik vertrok naar Suriname leek als een droom.
In een gehaaste bui moesten we nog naar de ambassade van Brussel, om de toestemming van mijn KV ( kortverblijf) af te halen! Het werd last minute, zoals voorspeld.
Gelukkig hebben ze daar in Brussel echt alles aan gedaan om tijdig alles in orde te krijgen! Waarvoor nog steeds een gemeende dank u wel;-).

Koffer maken, mensen gedag zeggen, telefoontjes plegen, het was allemaal heel erg druk. En mezelf kennende- Ik ben nu ook niet eentje die alles redelijk op tijd afhandel-ik bleef er nogal nuchter onder.

Die nacht vertrokken we dan naar Schiphol.
Ruim op voorhand, uiteraard, bengelden mama, Bram en ik maar wat rond op de luchthaven.

Tot dat ene moment, het afscheid. Afscheid nemen doet altijd pijn. Het besef, dat ik zo lang weg zou gaan, leek niet echt aanwezig. Ik moest wel een traantje laten, en er vielen traantjes voor mij.

Zwaai, zwaai, dag dag, .. Daar liep ik dan de mensenmassa in. Ik keek nog enkele keren achterom, maar het beeld dat ik eerder zag, was al verdwenen.

De vlucht was heel comfortabel. Er zaten ook heel gezellige mensen langs me, die me goed geinformeerd hadden over het land, over de cultuur..

Natuurlijk ben ik sinds jaar en dag een pechvogel.. Wat dacht je: ik ben mijn bankkaart vergeten in het thuisland!!!! ( Dit SMS' te ) mama me nog jolijk tussendoor. Ik las het berichtje pas tijdens het zoeken van men bagage...

Een beetje bedeesd staarde ik naar de kofferbanden.. Een dik half uur nadat bijna iedereen weg, stond mijn koffer triomfantelijk op de band!!!

( Door men hoofd spookte alvast het niet hebben van een bankkaart en dus het ontbreken van geld.)

Ik ben in een vreemd land, ik ken hier niemand, en oh ja, ik heb geen geld op zak! En oei, ik moet zodra de taxi betalen!!

Gelukkig was de Hindoestaanse meneer, die me kwam ophalen, zeer vriendelijk!
Hij wilde me zelfs geld lenen!!

Ondertussen zijn de nodige formaliteiten op weg naar huis en terug, zodat alsnog alles in orde kan komen hier..

Ik vertoef sinds deze middag in men mooie huis! Heel deftig allemaal, maar het is hier verschrikkelijk warm! Zonder airco is het gewoon niet uit te houden!
de eerste indruk van de stad: de mensen zijn veel op straat, en zijn zeer vriendelijk, open en warm.


Morgen zal ik proberen wat foto's te plaatsen!

Veel liefs uit het zeer hete Paramaribo!