Goodbye mi switi sranan

Lieve mensen,

Het einde is alweer in zicht.. wat ging de tijd vlug voorbij!
Ik kijk terug naar Suriname als de beste ervaring van mijn leven!
De laatste maand ben ik nauwelijks thuis geweest. We zijn steeds gaan brakken, zoals men dat noemt in België. Zo ben ik weer gaan varen met de vrienden. Enkel dat was niet zo goed afgelopen..Er waren enkele jetski's die het leuk vonden om ons aan te rijden.. de hele avond eindigde in het academisch ziekenhuis, op eerste hulp. Het ziekenhuis in Suriname is niet de leukste plek.. zo zagen we twee lijken toen we binnenkwamen. Ook zagen we een man die net één of andere chemisch spul had genomen, als zelfmoordactie, hij zag helemaal groen.. Ik hoorde dat je van een dopje van dat spul al dood kon gaan, hij had een halve fles op. Kleine kinderen lagen daar over te geven in de wachtkamer, een man met een kapwonde moest gezellig wachten in de wachtruimte, het bloed spoot als het ware uit zijn hoofd..
Weinig middelen, armzalige bedjes,. ik was al vlug weer buiten hoor.
Geen nood, ik ben weer helemaal okee..

Ook ben ik aangevallen door een straathond. Het beest blafte als gek toen ik aan kwam wandelen. Het liep achter me aan en ik bleef maar rennen. Een oude man kwam me al vlug te hulp, gelukkig. Ik ben nu als de dood voor die beesten.

Nog grappiger is het verhaal dat ik een watje in men oor had zitten, dat ik niet meer uit men oor kreeg!
De vrienden maar proberen met pincetten, het mocht niet baten.. Moest ik naar de dokter gaan.. dat grapje heeft me 80 euro lichter gemaakt..

Zo zie je maar weer, ze zien dat je buitenlander bent, en ze vragen het geld in euro's en heel duur..

Verder zijn de vrienden reeds naar huis, wat wel jammer is! Ik zal ze missen hoor!
Maar, er zijn intussen Belgen aangekomen! In het huisje achter mij zitten nu twee Antwerpenaren, die ik een beetje wegwijs heb kunnen maken.

Op stage verliep het allemaal prima prima! Mijn eindevaluatie was dan ook zeer goed. Ik ga met een tevreden gevoel naar huis!Ik kreeg een certificaat en geschenkjes van de collega's, wat erg lief van ze was!


Ik ben aan de ene kant wel blij dat ik weer naar huis kan gaan. Geen koud water meer, geen ongedierte, een tv die werkt!!! Laatst moest ik even met mijn ogen knipperen, toen ik het VRT nieuws hier zag verschijnen!!!Maar, wat ga ik Suriname missen! Het zal zo aanpassen worden in België.
Het lijkt vreemd, maar het leven hier was zo anders. Het klimaat, jeetje ik hou niet van winter, ander eten, weer alles helemaal anders! Gelukkig heb ik wel lieve mensen die op me wachten thuis!

Ik ben door dit avontuur heel anders gaan kijken naar dingen. Ik ben zelfstandiger geworden, ik heb veel geleerd op professioneel en persoonlijk vlak..

In een notendopje, het is mooi geweest!

Bedankt aan alle volgers, voor jullie trouwe leestijd, alle mensen die me sms'ten, mailden, belden, hartelijk dank!

Suriname, i'll be back!

Liefs Samira

weetje

 

 

Weetje...

Boven mijn Surinaams huis staat geschreven;

En roept Mij aan in de dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren..
(Psalm 50:15)