Goodbye mi switi sranan

Lieve mensen,

Het einde is alweer in zicht.. wat ging de tijd vlug voorbij!
Ik kijk terug naar Suriname als de beste ervaring van mijn leven!
De laatste maand ben ik nauwelijks thuis geweest. We zijn steeds gaan brakken, zoals men dat noemt in België. Zo ben ik weer gaan varen met de vrienden. Enkel dat was niet zo goed afgelopen..Er waren enkele jetski's die het leuk vonden om ons aan te rijden.. de hele avond eindigde in het academisch ziekenhuis, op eerste hulp. Het ziekenhuis in Suriname is niet de leukste plek.. zo zagen we twee lijken toen we binnenkwamen. Ook zagen we een man die net één of andere chemisch spul had genomen, als zelfmoordactie, hij zag helemaal groen.. Ik hoorde dat je van een dopje van dat spul al dood kon gaan, hij had een halve fles op. Kleine kinderen lagen daar over te geven in de wachtkamer, een man met een kapwonde moest gezellig wachten in de wachtruimte, het bloed spoot als het ware uit zijn hoofd..
Weinig middelen, armzalige bedjes,. ik was al vlug weer buiten hoor.
Geen nood, ik ben weer helemaal okee..

Ook ben ik aangevallen door een straathond. Het beest blafte als gek toen ik aan kwam wandelen. Het liep achter me aan en ik bleef maar rennen. Een oude man kwam me al vlug te hulp, gelukkig. Ik ben nu als de dood voor die beesten.

Nog grappiger is het verhaal dat ik een watje in men oor had zitten, dat ik niet meer uit men oor kreeg!
De vrienden maar proberen met pincetten, het mocht niet baten.. Moest ik naar de dokter gaan.. dat grapje heeft me 80 euro lichter gemaakt..

Zo zie je maar weer, ze zien dat je buitenlander bent, en ze vragen het geld in euro's en heel duur..

Verder zijn de vrienden reeds naar huis, wat wel jammer is! Ik zal ze missen hoor!
Maar, er zijn intussen Belgen aangekomen! In het huisje achter mij zitten nu twee Antwerpenaren, die ik een beetje wegwijs heb kunnen maken.

Op stage verliep het allemaal prima prima! Mijn eindevaluatie was dan ook zeer goed. Ik ga met een tevreden gevoel naar huis!Ik kreeg een certificaat en geschenkjes van de collega's, wat erg lief van ze was!


Ik ben aan de ene kant wel blij dat ik weer naar huis kan gaan. Geen koud water meer, geen ongedierte, een tv die werkt!!! Laatst moest ik even met mijn ogen knipperen, toen ik het VRT nieuws hier zag verschijnen!!!Maar, wat ga ik Suriname missen! Het zal zo aanpassen worden in België.
Het lijkt vreemd, maar het leven hier was zo anders. Het klimaat, jeetje ik hou niet van winter, ander eten, weer alles helemaal anders! Gelukkig heb ik wel lieve mensen die op me wachten thuis!

Ik ben door dit avontuur heel anders gaan kijken naar dingen. Ik ben zelfstandiger geworden, ik heb veel geleerd op professioneel en persoonlijk vlak..

In een notendopje, het is mooi geweest!

Bedankt aan alle volgers, voor jullie trouwe leestijd, alle mensen die me sms'ten, mailden, belden, hartelijk dank!

Suriname, i'll be back!

Liefs Samira

weetje

 

 

Weetje...

Boven mijn Surinaams huis staat geschreven;

En roept Mij aan in de dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren..
(Psalm 50:15)

Belgica

Lieve Belgen,

Het weer bij jullie doet me alvast rillen van de kou.. -10 graden, ik kan me niet eens voorstellen hoe koud het is! Als het hier zo een 25 graden is heb ik het al erg koud. Dan trek ik alvast een jasje aan.

Ik denk vaak aan de belgen en aan de politiek! Hoe is het met Mnr Wevers en de onderhandelingen?

Na mijn ‘wist-je –datjes’ van gisteren, wil ik graag nog wat vertellen over de verschillen in cultuur met ons land.

Zo zijn er wel een hele reeks dingen die heel anders zijn hier! Zoals laatst.. de benzine was overal op in Paramaribo.. dit werd een dag op voorhand aangekondigd. Natuurlijk heerste er die dag een lichte chaos, vooral bij de taxi-drivers, die elke dag wel gaan tanken.

Het klopte inderdaad, er was geen benzine meer. Op kerstavond was dat weer in orde. De hele stad stond bij de benzinetanks! Er was een file, dat het niet meer kon.. het was echt bizar om te zien.. op kerstavond ging iedereen aanschuiven om te tanken!!!

Ook; als er een verkeersongeluk gebeurd en dat is wel dagelijks ettelijke keren, blijven die auto ’s gewoon op die plek staan, midden op straat. Dan pas komt de politie.. het verkeer wordt steeds opgehouden bij een aanrijding. Ook al gaat het om een kleine aanrijding, hup, alles blijft zo staan..

Verder zijn de winkels hier ook anders. Zoals geweten heersen de Chinezen over de winkelketens. Veel van die winkels mag je niet eens binnen. Ze worden afgesloten met tralies en daarvoor moet je dan je inkopen vragen. Ze geven dan je inkopen door de tralies heen..Dat is om veiligheidsredenen, maar toch ook weer iets ondenkbaars bij ons. Ik vond het zelfs een beetje onmenselijk, maar het went wel.

Ik kan me ook indenken dat niet iedereen hier zijn draai kan vinden. Zo is alles erg chaotisch en is er zoals ik eerder zei geen tijd. Niemand komt op tijd.. ik hou dan wel erg van stiptheid en vind het echt vreselijk als ze me elke dag opnieuw laten wachten! Elke dag opnieuw komen dezelfde mensen te laat, ook al herinner je ze eraan dat we op tijd ergens moeten zijn.. niets hoor, ze komen gewoon lekker te laat. Te laat dat is niet zo iets van een kwartier.. dat is een half uur, een uur of langer! Ook dit went wel, uiteindelijk.

Het uitgaan hier is ook wel iets divers. Er zijn enkele discotheken waar je heen kan gaan. Het is vergelijkbaar met die van bij ons. Maar de meeste mensen gaan in het weekend gewoon op straat zitten, met enkele vrienden, of op ze komen samen op een parkeerplaats, gaan op hun auto zitten met biertjes erbij. Luide muziek uit de boxen, en ze hebben een uitgaansmogelijkheid. Mensen met 'Heineken' bier in de hand, worden gezien als de rijkere, want dat bier is erg duur hier voor de bevolking. Soms staan er mensen express met zo een biertje in de hand op straat, zodat ze gezien worden als de betere!

Dat vind ik wel een zeer leuk straatbeeld, het geeft de stad iets vrolijks. Het is niet hinderlijk, mocht men dat denken.

Het is me opgevallen dat hier een erg klassensysteem gehanteerd wordt. Onder de Surinamers heb je de chinezen aan de top. Daaronder bevinden zich de Hindoenstanen, verder naar beneden de Creolen en ergens onderaan de indianen.. Dit is niet zo uitgesproken of algemeen bekend. Dit is iets wat ik persoonlijk ervaar.

De Nederlanders, Belgen, Amerikanen staan nog eens helemaal vanboven. Het is een vreemde relatie, die van de Surinamers en de blanken. De Surinamers zien ons nog steeds als de betere. Ze spreken echt te vaak in de u vorm en noemen me iets te vaak mevrouw. Toen ik een keer aan iemand vroeg wat het evrschil was tussen mij en hem,schoof hij zijn arm naar de mijne en zei : 'dit is het verschil'. Zwart en wit,..

Je merkt dat ze naar ons opkijken in die zin dat we van Europa zijn. Maar, er heerst ook veel narigheid tussen hen..

Enkele dagen geleden liepen een Nederlandse man en zijn vrouw in de stad. De vrouw haar handtas werd afgenomen door een Surinamer.. De mevrouw gaf niet op en vocht voor haar handtas. Uiteindelijk werd de man van die mevrouw neergeschoten en hij overleed..

Hier lopen ze in het algemeen met een wapen in hun broek rond. Ook vorige week werd er tijdens een vriendenruzie iemand neergeschoten. Ze hebben gewoon een wapen op zak en als er dan een narigheid is zwaaien ze meteen met dat ding en worden er gewoon mensen vermoord.

Kerst in Suriname is ook een vreemde belevenis. Het is heter dan ooit hier. De laatste dagen is het zo warm dat de zon niet meer leuk is! Ik hou van de zon, ja beste mensen, maar dit is er over! Elke inspanning is te veel. Als ik iets doe, binnen, dan zweet ik echt verschrikkelijk. Ik kan me wel vier keer douchen per dag, het is even fijn, maar even later zweet ik weer . Ik blijf nu gewoon in de schaduw, hoor, ik waag me niet aan die hitte! Wandelen is een marteling in deze hitte. Na zeven uur kan ik pas echt inspanningen doen, zoals ik die gewoon ben.

Kerst, oh ja, dat was dus vreemd.. Overal zag je kerstverlichting en versiering! Maar.. het was warm en ik miste chocomelk en andere lekkere warme hapjes, sneeuw, koude ez..

Ik heb kerst gevierd op het strand! In een hangmat, met de vrienden, dat was super!

Ik kreeg trouwens Belgische chocolade als kerstcadeautje! Lekker, was me dat!

Die Belgen zijn hier wel geliefd in Suriname. ‘Where are you from?’ ‘ Belgium’ ‘Ooh, Belgica’ en dan lachen ze hartelijk. Wij Belgen staan bekend om onze vriendelijkheid en openheid. De Nederlanders staan vooral bekend om hun arrogantie haha! Ik zeg het steeds tegen de vrienden, en ze zijn natuurlijk in de meerderheid, dan moet dit Belgje het bekopen.

Ik ben nu op het werk en het is zo half tien, ongeveer, in de ochtend. Ik ben hier als enige.. Normaal beginnen we om half acht! Het is kerstsfeer voor iedereen toch?! Niemand heeft me afgebeld of laten weten waar ze zijn.. dat is iets typisch iets voor hier.. Ik vind het dan ook normaal dat ik vaak hier open en vaak afsluit.

Ik denk dat ik me ga wagen aan een tikkeltje Surinaamse rebelsheid.. als er over een half uurtje niemand komt opdagen, gaat deze Belg ook naar huis!!

Gegroet!

Wist je datjes

Wist je dat..

- ik na het douchen alweer meteen plak van de warmte?
- ik mij met koud water moet douchen en dit nog steeds niet went?
- als ik drink uit een glas, ik steeds moet kijken of er geen vliegjes in zitten?
- Ik mijn was met de hand doe?
- Dit uren werk is?
- Mijn kleren twee dagen nodig hebben om te drogen, ondanks de hitte?
- de auto's hier links rijden?
- en er helemaal geen verkeersborden zijn?
- het hier levensgevaarlijk is om te fietsen ?
- er veel armoede is hier?
- maar iedereen een Blackberry - telefoon heeft?
-  er in de cinema gelachen wordt met droevige of enge verhalen?
- alle huizen vol kerstdecoratie staat?
- maar ik geen kerstsfeer voel, door de hitte?
- ze hier vanaf december dagelijks vuurwerk afschieten?
- van ' s morgens tot ' s avonds?
- en dat met nieuwjaar je helemaal niets kan zien door de damp?
- het zo druk gaat worden die dag
- dat we best thuis blijven?
- de meeste vrienden alweer richting huis gaan?
- ik nog niet af tel?
- maar jullie wel mis:-)

Fijne feestdagen!

December ; feestmaand

Beste volgers,

het is weeral enige tijd geleden dat ik jullie iets liet horen.
Reden, vergeten..
Ik heb zoveel mooie dingen meegemaakt de laatste maand, het zijn er teveel om op te noemen..
Toch probeer ik een beetje neer te schrijven wat ik afgelopen tijd heb uitgespookt.
Ik heb Onafhankelijksdag gevierd, net zoals iedereen hier. Ik ben naar een show gaan kijken waarin de meest bekende Surinaamse gevechtssporten aan het publiek tentoon werden gesteld.Karate,capoeira en zwaardvechten waren maar enkele van de vele voorstellingen. Mooi om te zien.
Verder die dag genoot ik van een traditionele hypnosedans,waarbij de oorspronkelijke bevolking van Suriname,nl de indianen, het beste van zichzelf gaven. De muziek dreumde zo erg dat de dansers dus onder hypnose geraakten en het schouwspel eindige met het doden van een kip, waarna men zn bloed opdronk..Niet voor gevoelige kijkers dus.
Op het einde van de dag gingen we naar de stad om te genieten van muziek,eten en ander festijn.
Ook werd er een speach gegeven door mnr Bouterse.
De rest van de maand heb ik vooral op stage vooruitgang geboekt en mijn evaluatie was dan ook erg goed, beter kan het niet.
Na het werk vertoef ik bij de vrienden en we vinden steeds wel iets om te bezichtigen of te doen. Ik heb de vrienden geholpen met hun project in een buurt, waar we op kinderdag -sinterklaas- spelletjes speelden met die kids. Erg leuk.. ook zijn we eten gaan uitdelen in de weeshuizen..schrijnende toestanden daar. Ik kwam 1 weeshuis tegen waar zo een 98 kinderen zaten met maar 2 begeleiders.. Ik heb dan ook in mn vrije tijd een nieuwe roeping gevonden.. daar gaan helpen, uit eigen initiatief.
Verder begint vanaf volgende week de feestmaand december.. iedereen stoomt zich klaar voor de feesten hier.. Naar hgoren zeggen is het feesten hier met oudjaar beter dan in Brazilie, we zullen het maar ondergaan..

Tot vlug..

Kuss Sam

Switi Sranan

Beste volgers,

mijn creativiteit blijft maar stijgen.. Ik heb een gedicht ontworpen, speciaal voor het mooie Suriname, zoals ik het beleef.


Switi Sranan ( Heerlijk Suriname)

Daar waar de zon steeds schijnt,
waar een kinderhart mijn hart verblijd,
daar waar men elke dag wil overleven,
hopend op een beter leven..
wat aan hen nooit is gegeven,
probeert men er te verkrijgen en te beleven.
Het geluk zien in de kleinste dingen,
de hardwerkende vrouw die blijft zingen,
stralen,
zoals die zon,
die nooit blijkt te gaan slapen.
Daar waar men iedereen iets kan vragen,
ook al hebben ze dezelfde lege magen,
deuren staan er open,
zonder dat men er iets voor hoeft terug te kopen.
Daar waar elk ras een plek heeft gevonden,
tussen open wonden,
waar men elkaar leert samen leven,
zonder angst of beterweten.
Daar waar de mooiste natuur werd bewaard,
exotische dieren werden gespaard,
het land waar de armsten het gelukkigst zijn,
en men niet leeft in hogere schijn,
waar men soms gebukt gaat onder grote zorgen,
maar we steeds uitkijken naar die nieuwe morgen,
naar die zon, die nooit lijkt te slapen,
het enige verzet  zonder wapen,
is te vinden in het mooie Suriname.

Groetjes en Copyright by Samira only, haha.

Enge nacht!

Vanacht had ik de schrik van mijn leven! Ik hoorde steeds een geluid, iets knagen..
Ik doe het licht aan en zie opeens enkele muizen weghollen !!!
Ik schreeuwde echt mega hard en stond te trillen als een rietje.
Op mijn tenen liep ik naar de woonkamer en ging me op de zetel nestelen! Ik durfde echt niet meer naar de slaapkamer hoor!
In de zetel duurde het maar even of ik voelde vanalles kriebelen onder mij. Natuurlijk lag ik in een mierennest!!!!!

Ik koos voor de mieren deze nacht..
Geen idee waar ik straks voor kies.